Vipassana meditatiecursus
Door: Babette
Blijf op de hoogte en volg Babette
23 April 2010 | India, Dehra Dūn
Bij aankomst in het meditatiecentrum begin ik zenuwachtig te worden. Wat staat me te wachten? 10 dagen lang 10 uur per dag mediteren... De twijfels beginnen toe te slaan. Kan ik dat wel volhouden? Fysiek en mentaal? 10 dagen lang niet spreken, lezen, schrijven etc. Je mag geen enkel contact maken met je medecursisten. (Ik kan je vertellen dat dat best lastig is als je samen een kamer deelt) En dan heb ik het nog niet eens over de reusachtige spinnen die ik al snel bij aankomst heb gespot. Ik mag dus niet gillen als er zo'n beest in mijn kamer zit. Onmogelijk! Nee nee alles gaat in nobele stilte. En tot overmaat van ramp is 1 van de voorschriften die je strikt moet na leven: het onthouden van het doden van welk leven wezen dan ook. Dus voordat de cursus echt van start ging heb ik al mijn moed bijelkaar geraapt en de kamer, gewapend met een wcborstel (tja je moet toch wat als je geen stofzuiger bij de hand hebt), spinvrij gemaakt. Dat was mijn eerste overwinning...
Het programma wordt 's ochtends in alle vroegte aangekondigd met een gong. Om 4.30 loop je in alle stilte samen met de andere cursisten richting de meditatiehal om de dag te beginnen met een twee uur durende meditatie. Wanneer de vogeltjes beginnen te fluiten en het licht begint te worden, weet ik dat de twee uur bijna om zijn. Pfff het was elke ochtend weer een gevecht om wakker te blijven. Al knikkebollend weet ik toch wakker te blijven.
Na het ontbijt en een uurtje rust, volgt een groepsmeditatie waarbij je een uur lang niet mag bewegen.
Ik kan je vertellen dat de pijn de eerste dagen echt verschrikkelijk is. Maar ik zet door en weet me er doorheen te slaan zonder ook maar een spiertje te verrekken. Tot mijn verbazing ontdek ik dat ik de pijn elke dag een beetje beter weet te doorstaan en dat jeuk nog veel vervelender is dan pijn. Wanneer de pijn en/of jeuk opkomen probeer ik me de woorden van Goenka te herinneren annica (oftewel alles komt en gaat, alles is tijdelijk).
Na vijf minuten de benen strekken en de stijve billen rust te geven volgt een twee uur durende meditatiesessie die je in de meditatiehal of in je eigen cel mag uitvoeren. Ja ja iedereen krijgt een eigen cel in de pagoda aangewezen. De cel is niet groter dan 1 bij 2 meter. Wat me als eerst opviel is dat de cel van de buitenkant op slot kan, niet van de binnenkant maar van de buitenkant! Echt super vaag. Gelukkg werden we niet opgesloten. Dat was een hele opluchting. De eerste keer in mijn cel moest ik in mijzelf lachen. De docent draagt ons op "Now go to your cell!" en iedereen volgt zijn instructie op zonder te protesteren. Wie gaat er in godsnaam vrijwillig in een isoleercel zitten?
Na de lunch en rust opnieuw een hele middag mediteren. 's Avonds is het leukste gedeelte aangebroken. Elke avond krijgen we een video te zien, waarin Goenka uitleg geeft over de techniek. Een erg aangename afwisseling na al het mediteren! En heel erg zinvol. Wanneer ik de techniek en de achtergrond begin te begrijpen, begin ik te begrijpen waar ik mee bezig ben en waarom (niet onbelangrijk). Na de laatste avondmeditatie ga ik moe maar voldaan slapen.
Ik heb de afgelopen dagen ondervonden dat het ontzettend moeilijk is om niet af te dwalen met je gedachte. 'Master your mind' is heel erg lastig! En als je dan eindelijk diep in je meditatie zit, laat er in eens iemand een keiharde scheet of boer! Niet een ingehouden windje of boertje, maar echt een keiharde scheet of boer vanuit de tenen. In India schijnt dat normaal te zijn. Ik blijf het onbeschofd vinden! En ik moet me opnieuw weer proberen te concentreren op mijn meditatie. Pfff het valt niet mee!
En dan heb ik het nog niet over de hitte gehad. Midden op de dag is het +/- 40 graden! Hoe kan je je uberhaupt nog concentreren in een meditatiehal die aanvoelt als een sauna? Het is in ieder geval niet moeilijk om sensaties te voelen want ik voel de hitte en zweetdruppeltjes over mijn lichaam stromen!
Maar er warem opnieuw overwinningen...Op een ochtend tijdens de groepsmeditatie voelde ik wat achter mijn rug langslopen. Het bleek een gekko te zijn. Mijn buurvrouw was ook al overeind gesprongen van schrik. We probeerden het beest met wat kussens naar buiten te jagen, maar hij vloog van links naar rechts. Uiteindelijk was ik het zat om achter dat beest aan te blijven lopen. Ik heb het beest met blote handen gepakt en buiten neergezet. Wat een overwinning! Die vipassana begint zijn vruchten af te werpen!
Maar toen er op een andere ochtend een rat in de meditatiehal liep, heb ik het toch aan iemand anders overgelaten!
Kortom de afgelopen 10 dagen waren afzien! Desalniettemin kan ik iedereen de cursus aanraden.
Ik vond het een hele bijzondere ervaring en een goede afsluiting van mijn reis door India.
Vanavond ga ik terug naar Delhi. En maandag vlieg ik terug naar Nederland (als er geen vulkanen uitbarsten...) Ik heb ontzetten veel zin om iedereen weer te zien.
Liefs Babette
Het programma wordt 's ochtends in alle vroegte aangekondigd met een gong. Om 4.30 loop je in alle stilte samen met de andere cursisten richting de meditatiehal om de dag te beginnen met een twee uur durende meditatie. Wanneer de vogeltjes beginnen te fluiten en het licht begint te worden, weet ik dat de twee uur bijna om zijn. Pfff het was elke ochtend weer een gevecht om wakker te blijven. Al knikkebollend weet ik toch wakker te blijven.
Na het ontbijt en een uurtje rust, volgt een groepsmeditatie waarbij je een uur lang niet mag bewegen.
Ik kan je vertellen dat de pijn de eerste dagen echt verschrikkelijk is. Maar ik zet door en weet me er doorheen te slaan zonder ook maar een spiertje te verrekken. Tot mijn verbazing ontdek ik dat ik de pijn elke dag een beetje beter weet te doorstaan en dat jeuk nog veel vervelender is dan pijn. Wanneer de pijn en/of jeuk opkomen probeer ik me de woorden van Goenka te herinneren annica (oftewel alles komt en gaat, alles is tijdelijk).
Na vijf minuten de benen strekken en de stijve billen rust te geven volgt een twee uur durende meditatiesessie die je in de meditatiehal of in je eigen cel mag uitvoeren. Ja ja iedereen krijgt een eigen cel in de pagoda aangewezen. De cel is niet groter dan 1 bij 2 meter. Wat me als eerst opviel is dat de cel van de buitenkant op slot kan, niet van de binnenkant maar van de buitenkant! Echt super vaag. Gelukkg werden we niet opgesloten. Dat was een hele opluchting. De eerste keer in mijn cel moest ik in mijzelf lachen. De docent draagt ons op "Now go to your cell!" en iedereen volgt zijn instructie op zonder te protesteren. Wie gaat er in godsnaam vrijwillig in een isoleercel zitten?
Na de lunch en rust opnieuw een hele middag mediteren. 's Avonds is het leukste gedeelte aangebroken. Elke avond krijgen we een video te zien, waarin Goenka uitleg geeft over de techniek. Een erg aangename afwisseling na al het mediteren! En heel erg zinvol. Wanneer ik de techniek en de achtergrond begin te begrijpen, begin ik te begrijpen waar ik mee bezig ben en waarom (niet onbelangrijk). Na de laatste avondmeditatie ga ik moe maar voldaan slapen.
Ik heb de afgelopen dagen ondervonden dat het ontzettend moeilijk is om niet af te dwalen met je gedachte. 'Master your mind' is heel erg lastig! En als je dan eindelijk diep in je meditatie zit, laat er in eens iemand een keiharde scheet of boer! Niet een ingehouden windje of boertje, maar echt een keiharde scheet of boer vanuit de tenen. In India schijnt dat normaal te zijn. Ik blijf het onbeschofd vinden! En ik moet me opnieuw weer proberen te concentreren op mijn meditatie. Pfff het valt niet mee!
En dan heb ik het nog niet over de hitte gehad. Midden op de dag is het +/- 40 graden! Hoe kan je je uberhaupt nog concentreren in een meditatiehal die aanvoelt als een sauna? Het is in ieder geval niet moeilijk om sensaties te voelen want ik voel de hitte en zweetdruppeltjes over mijn lichaam stromen!
Maar er warem opnieuw overwinningen...Op een ochtend tijdens de groepsmeditatie voelde ik wat achter mijn rug langslopen. Het bleek een gekko te zijn. Mijn buurvrouw was ook al overeind gesprongen van schrik. We probeerden het beest met wat kussens naar buiten te jagen, maar hij vloog van links naar rechts. Uiteindelijk was ik het zat om achter dat beest aan te blijven lopen. Ik heb het beest met blote handen gepakt en buiten neergezet. Wat een overwinning! Die vipassana begint zijn vruchten af te werpen!
Maar toen er op een andere ochtend een rat in de meditatiehal liep, heb ik het toch aan iemand anders overgelaten!
Kortom de afgelopen 10 dagen waren afzien! Desalniettemin kan ik iedereen de cursus aanraden.
Ik vond het een hele bijzondere ervaring en een goede afsluiting van mijn reis door India.
Vanavond ga ik terug naar Delhi. En maandag vlieg ik terug naar Nederland (als er geen vulkanen uitbarsten...) Ik heb ontzetten veel zin om iedereen weer te zien.
Liefs Babette
-
23 April 2010 - 09:58
Hanneliek:
Wow, wat een ervaring.
Lijkt me heel bijzonder.
Zal na de meditatie wel weer even wennen zijn in het drukke Delhi. Leuk om nog even naar de kruidenmarkt te gaan, of met een riksja een rondrit in 'de stad'. Vond ik erg indrukwekkend.
Je laatste dagen, een dubbel gevoel lijkt me.
Maak nog even alles intens mee en daarna met een enorme bagage aan ervaringen weer naar huis. Neem geen Dellybelly mee!
Goede vlucht voor zo. -
23 April 2010 - 10:07
Cinny:
ha Babette,
wat een verhaal zeg! Ik vind het zo knap van je! Ik zou er niet tegen kunnen om 10 dagen mn mond te moeten houden!
In Old Dehli staat een hele mooie moskee, zeker een bezoekje waard.
Geniet van je laatste dagen en tot snel in het (steeds warmere) Nederland! X -
23 April 2010 - 12:25
Nanneke:
Ik was vanmorgen bij Sprock en Visser voor controle en wij hadden het over jou. Wat zal je gegroeid zijn en ik ben benieuwd of je iets anders uitstraal. Ik heb genoten van je reisverhalen en keek uit naar de volgende verslag. Nederland is wel erg klein en burgelijk vergeleken met all jouw avonturen!
Enjoy your last days in India and welcome home soon. -
23 April 2010 - 13:13
Martin, Heleen, Kids:
Lieve Babette,
Een prachtige ervaring en wat mooi beschreven! het is ook heel bijzonder dat je 10 dagen afzien als aanrader meegeeft.
wij hebben genoten van je beschrijvingen en vonden het heel leuk op deze wijze jouw (innerlijke)reis mee te mogen maken. Wij zijn zeer benieuwd hoe je deze ervaring kan gebruiken en verwerken als je weer terug bent.
Al met al wensen wij je bij deze vast WELKOM THUIS.
Dikke kus,
Martin, Heleen, Roos, Florien en Klaas
-
23 April 2010 - 18:41
Oma Janneke.:
Lieve Babette.Een laatste groet van uit Tilburg voor je weer in het veilige Nederland bent.Al je verhalen hebben we van genoten.Blij nu dat je het met veel ervaring rijker weer gauw thuis komt.Heel veel liefs van oma Jantje een dikke kus. -
23 April 2010 - 20:09
Annie:
Lieve Babette,
Tjonge, jonge ik vind het super knap van je dat je 10 dagen moest afzien en dan ook nog aanraad om die cursus te gaan doen. Geen denken aan, ik zou het nog geen 2 uur volhouden. Praten misschien wel, maar stilzitten echt niet...
Het zal weer wennen zijn om straks weer in het ritme te komen. Alhoewel je weet nu als de allerbeste hoe je moet mediteren!
Tot gauw, liefs Annie -
24 April 2010 - 09:57
Margit:
Nou wat fantastisch dat je dit nog hebt gedaan!
Moet ook meteen denken aan Elizabeth Gilbert over haar meditatie verhaal, had jij toch ook gelezen?
Wat spannend en fijn voor je dat je binnenkort iedereen weer terug gaat zien, wij op Klimmendaal kijken ook naar je uit!!
Ik ga je reisverhalen missen want die heb ik iedere keer weer met veel plezier gelezen want je hebt een heerlijke schrijfstijl!
Tot snel en alvast een goede terugreis!
Liefs Margit X -
24 April 2010 - 15:04
10é:
Lieve Babette,
Heel fijn om je stem even te horen en mijn gedachten met je te mogen delen. Dat is niet iets om hier neer te schrijven. Maar iedereen mag weten dat in stinkend (zonder scheet)trots op je ben.
liefs Papsies -
24 April 2010 - 16:09
Marloes:
Wauw wat een gave ervaring!!! En helemaal knap dat je je angsten mbt leuke gezellige beestjes hebt overwonnen :-)
Ik hoop je snel in Nederland te zien!!
Goede reis terug,
veel liefs Marloes -
24 April 2010 - 20:48
Petra :
Hoi Babette, volgens mij een bijzondere ervaring om deze hele reis met een meditatie af te ronden. Het lijkt me ontzettend moeilijk maar zo te lezen was het geweldig. Ik heb al eens geprobeerd te mediteren maar zat al snel bij mijn boodschappenlijstje en daar bleef het ook bij. Niet echt handig. Hele goede terugreis en tot snel.
liefs petra -
24 April 2010 - 22:59
Sophia:
Hoi Babette,
Hahaha wat een belevenissen weer. Geweldig dat je de spinnen hebt opgeruimd met een wc-borstel...En die gekko, hahaha ik had het helemaal uitgegild...knap hoor dat je met je blote handen hebt opgepakt, dus die kleine spinnen die we hier in nederland hebben schrikken jou niet meer af...Ik hoop voor je, dat je n goede reis terug krijgt en uberhaupt nog terug kan komen door de aswolken...
Liefs Sophia -
25 April 2010 - 03:19
Lisa:
RESPECT!
Goed dat je het hebt volgehouden!
Geniet van het thuiskomen,
Liefs vanuit China... -
25 April 2010 - 15:54
Eveline Soede:
Dag meissie
Hier zijn we met hele andere zaken bezig dan jij die en in jezelf gekeerd kan zijn en verheven in hogere sferen, knap misschien kan ik iets van je leren als je terug bent, ik ben en blijf een opgewonden standje en daar doet mijn leeftijd niets aan af. Over een half jaar 60!! In mijn gedachten me er al aan het voorbereiden, Bud timmerde deze week een own cabin voor mij om weer Patchwork les te kunnen gaan geven als ik met pre pensioen thuis ben in oktober. Dan ga je mij missen, zoals ik jou deze vier maanden heb gedaan We verheugen ons op 7 mei maar ik wens je eerst een hele goede terugreis toe en welkom thuis in Holland.
Dikke zoen,
Eveline en Bud -
26 April 2010 - 11:20
Nienke:
He Babetje!
Wat stoer van je die ashram, lijkt me inderdaad (nog weer) een bijzonderde ervaring. Gek idee dat het er gewoon alweer bijna opzit! Ik zou zeggen, geniet echt nog zoveel je kunt, want als je een paar weken thuis bent lijkt het echt jaaaren geleden en alsof je nooit weg bent geweest... Tenminste, dat is helaas mijn ervaring na nu weer 4 weken terug te zijn ;-). Maar vergeten doe je zoiets natuurlijk nooit!
Dus geniet nog lekker en dan tot snel maar weer!
Lfs, Nien -
26 April 2010 - 16:39
Nicoline:
Hoi babette,
Wat een super reis heb je gemaakt!!! Wat een uitdagingen ben je aangegaan.En alle vol trots en een geweldig gevoel volbracht. Tenminste zo is het bij mij over gekomen.Heel leuk om je verhalen te lezen.
Fijne thuiskomst!!!! -
04 Juni 2021 - 16:00
Bastiaan:
Hoi Babette,
dat is alweer even geleden he..
ik zou je graag een mailtje willen sturen omdat we nogal een heftige achtbaan mee hebben gemaakt samen en we nooit iets samen hebben kunnen afsluiten. ik wilde je er niet mee overvallen op je telefoonnummer.
vandaar even op deze manier.
liefs, Bastiaan
-
04 Juni 2021 - 16:01
Bastiaan:
en ik kan je emailadres dus niet meer vinden ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
