Vanuit het zuiden van India

Mijn eerste treinreis in India (vanaf cochin via kollam naar varkala) viel niet tegen. Joost en ik hadden een second class ticket gekocht, dat is de laagste klasse dus ik was erg benieuwd wat me te wachten stond. Er waren geen andere toeristen te bekennen. We werden behoorlijk aangestaard, maar ik was allang blij dat we een zitplaats hadden in de volle coupe. De trein had uiteraard vertraging, maar daar maak ik me nu al niet meer druk om.

De afstand tussen de dorpen is iets waar je je snel in vergist. Op de kaart lijken dorpen dichtbij elkaar te liggen, maar stiekem ben je zo een halve dag aan het reizen om van A naar B te komen.

In Varkala heb ik de eerste Indiase spinnen gespot. Ze lijken tot nu toe gelukkig erg veel op de Nederlandse spinnen, dat is een hele opluchting.

De volgende dag heb ik afscheid genomen van Joost. Opzoek naar een nieuw guesthouse ontmoette ik Ivy. Haar kamergenootje ging net weg, ze stelde voor om met haar de kamer te delen. Zo zie je maar weer hoe snel je nieuwe mensen ontmoet. Met Ivy heb ik heerlijk op het strand gelegen. Ze vertelde dat ze graag een ayurvedische behandeling wilde laten doen in Kovalam (dat ligt vlakbij het meest zuidelijke dorpje van India). Ze had twee Italianen ontmoet die hillarish waren over hun behandeling in Kovalam. Dat leek mij ook wel wat. Om alvast in de stemming te komen hebben we ons 's avonds laten masseren, uiteraard ayurvedisch. De restanten zand en zout, na een dagje strand, zorgden voor een lichte scrub. Ondanks mijn verbrande huid, was de massage erg aangenaam. Ik heb alleen geen idee wat er ayurvedisch aan de massage was. Het enige wat mij opviel was dat ze extreem veel olie gebruikte. Het duurde nog dagen voordat alle vettigheid uit mijn haar was.

's Avonds trof ik een aangename
verassing in mijn backpack aan, een gekko! De buurman heeft het beestje gelukkig buiten gezet.

De dag daarop met de trein naar trivandrium en van daaruit met een bus naar Kovalam. Echt bizar dat je voor een half uur met de bus maar 6,5 roeppies betaald (nog geen 10 eurocent)!
Kovalam viel erg tegen. Het was er lang niet zo mooi als in varkala en we werden constant lastig gevallen op het strand door mensen die van alles wilden verkopen. We wilden hier geen ayurvedische behandeling laten doen, want dat zou inhouden dat we lang op deze plek zouden moeten verblijven.

Ik besloot om eerder dan gepland, naar de ashram van Amma te gaan. Ivy ging met mij mee.
De ashram ligt middenin de backwaters. Echt een super mooie locatie! Je kan er alleen via een brug of met de ferrie komen. Als je aankomt zie je de ashram al van heinde en ver. Het is een enorm hoog (barbie)roze complex. Helaas mag je hier geen foto's maken. Maar ik heb stiekem wel wat foto's van het mooie uitzicht gemaakt.
De eerste dag was erg onwennig en ongemakkelijk. Ik vroeg me echt af wat ik hier deed en zocht. Toch is erg intrigerend: wat zet mensen er toe hun 'gewone' leven op te geven, alle familiebanden te verbreken en te leven naar de regels van hun leermeester (Amma)?

Ik deel momenteel een kamer met een Zweedse vrouw (Disa) en een Amerikaans meisje (Darsana). Darsana heeft me al heel erg veel verteld en geleerd over de ashram, de leefregels en alle gebruiken. Momenteel lig ik op een matrasje op de grond, omndat er maar twee bedden in de kamer zijn. Tja wat zal ik ervan zeggen, het zal vast en zeker goed zijn voor mijn karma!

Het is lunchtijd dus ik ga terug naar de ashram. De volgende keer zal ik meer schrijven over mijn bezigheden in de ashram.

Liefs Babette