zand en tropische temperaturen

Ruim twee maanden ben ik nu aan het rondreizen in India. In die periode heb ik al veel verschillende streken, steden, dorpjes en landschappen gezien. Van het vieze hectische Delhi ging ik naar de prachtige stranden en backwaters van Kerala. Vervolgens zag ik de armoede in Bihar, de heilige Ganges, de kamasutra tempels en niet te vergeten de Taj. Nu komt er bijna een einde aan mijn trip door Rajasthan, met zijn woestijnachtige landschap, forten en maharadja paleizen.
Een aantal typisch Indiase aspecten komen toch elke keer weer terug, waar je ook bent in India. Zoals het hectische verkeer. Er lijken geen verkeersregels te bestaan. De enige regel die ik in alle chaos kan ontdekken is dat klein voor groot wijkt. Maar alles wijkt voor koeien, want die zijn heilig! En iedereen gebruikt zijn claxon. Niet uit irritatie maar gewoon om te laten weten dat ze er aan komen. Daar moet ik nog steeds aan wennen. 24 uur per dag hoor je getoeter om je heen. Een ander aspect is al het afval op straat. Zelfs de mooiste ghats zijn bezaaid met vuilnis. Echt zo zonde! Af en toe zie je mensen wat hoopjes afval bij elkaar vegen die ze vervolgens in brand steken. De geur van verbrand plasticafval is afschuwelijk! En ook nog eens super slecht voor je gezondheid.
En dan is er nog de typisch Indiase nonverbale lichaamsbeweging, het wiegen met het hoofd (probeer maar eens ja te knikken en nee te schudden tegelijkertijd). Ik heb mezelf er op betrapt dat ik die beweging ook regelmatig begin te gebruiken. Het kan van alles betekenen: ja, nee, misschien, ik weet het niet. Soms wordt het als begroeting gebruikt. Lekker vaag dus, maar wel super grappig.

Mijn trip door Rajasthan begon in Jaipur ook wel bekend als de "roze stad", omdat bepaalde gebouwen van roze zandsteen zijn gemaakt en andere gebouwen in 1875 roze geschilderd zijn voor de komst van de prins van Wales. Vervolgens zag ik Pushkar, met zijn enorm hoge hippie gehalte. Nostalgische vijftigers komen hier op "pelgrimtocht" en dan is er nog de nieuwe generatie hippies, die proberen zoveel mogelijk eruit te zien als een sadhu. Er zijn nog steeds winkels waar allerlei soorten hasjpijpen verkocht worden. En hoewel genotsmiddelen en alcohol hier verboden zijn kan je overla special lassi's en special chai bestellen. Special houdt in met bhang (cannabis). Na Pushkar ben ik bijna een week in Udaipur, de "witte stad", gebleven om bij te komen van al het reizen. Daarna reisde ik door naar Mount abu, een beroemd jainistisch bedevaartsoord dat zich op een plateau van het Arawalligebergte bevindt. In Jodhpur logeerde ik in een guesthouse waar je echt te midden van een Indiaas gezin leeft. Dat was een super leuke ervaring. En het eten was onbeschrijvelijk goed. Jodhpur staat bekend als de "blauwe stad". De meeste woningen waren oorspronkelijk eigendom van brahmanen, deze vereren hoofdzakelijk Krishna (met zijn blauwe gelaatskleur). Dat is de reden dat de meeste woningen in Jodhpur blauw van kleur zijn. Het fort van Mehranjarh, wat majestueus fort betekent, is het mooiste fort dat ik tot nu toe heb gezien. Op dit moment ben ik in Jaisalmer de "gele stad". De stad ligt midden in de Tharwoestijn. In de trein kwam het zand me al tegemoet. Het gele fort van Jaisalmer steekt boven de zandvlakte uit. Je zou bijna denken dat het een reusachtig zandkasteel is. Toen ik aankwam in Jaisalmer was het Gangaur festival aan de gang. Tijdens dit festival wordt Gauri aanbeden, de godin van het geluk van het echtelijke leven en de trouw. De vrouwen dragen hun mooiste sari's en juwelen.
Ondanks de hoge temperatuur besloot ik me toch te wagen aan een camelsafari door de Tharwoestijn. Het was zeker de moeite waard om de hoge temperatuur te trotseren. Met een grote hoed en een enorme zonnebril op mijn hoofd en liters zonnebrandcreme op mijn huid heb ik twee dagen rondgereden door de woestijn op de rug van mijn kameel (tumbell). De nacht slapen onder de blote sterrenhemel was echt een super gave ervaring!
Vandaag ga ik verder naar het noorden reizen. Het zal weer een lange trip worden, maar ik kijk nu al uit naar de meer aangenamere temperaturen.