Het leven in de ashram

Als ik het goed begrijp is het bij jullie nog steeds erg koud winterweer. Hier schijnt de zon vol op. Inmiddels is de kleur van mijn huid veranderd van rood naar roodbruin dus dat gaat de goede kant op :)

Zoals ik al eerder schreef, voelden de eerste dagen in de ashram erg onwennig. Het is eigenlijk wel een beetje te vergelijken met een ontgroening. Je komt terecht in een leefgemeenschap, waarvan je de regels, de gewoontes en de gebruiken moet leren kennen.

Voor degene die nog nooit van Amma hebben gehoord; Amma is wereldwijd bekend als de 'knuffelende moeder'.
Heel kort door de bocht luidt haar boodschap als volgt: Liefde is de basis van alles. Wij zijn een deel van het geheel.
Als je meer wil weten over Amma of de ashram surf naar: www.amrithapuri.org

Een dag in de ashram ziet er over het algemeen als volgt uit:
4:50-6:00 Archana; het chanten van de 108 namen en 1000 namen van de Goddelijke moeder.
6:30-7:30 meditatie op het strand
9:00 ontbijt
10:00-13:00 Seva; dwz onbaatzuchtige dienstverlening. Dat kan van alles zijn, bijv. wassen, afwassen, eten serveren, vloeren dweilen etc.
13:00 lunch
13:00 - 16:00 Seva
16:15 - 17:15 yoga
17:30 - 18:30 meditatie op het strand
18:30 - 20:00 Bhajans; samen zingen van de traditionele heilige liederen
20:00 diner

Amma zou eigenlijk pas 25 januari terug komen van haar tour door het zuiden van India. Maar ze heeft haar tour eerder gestaakt. Ik heb me laten vertellen dat ze dat normaal gesproken nooit doet. Er gaan verschillende geruchten de ronde, maar waarschijnlijk heeft het te maken met haar gezondheid en de veiligheid. Dus ik kwam ongeveer tegelijk met Amma aan in de ashram.

De volgende dag heb ik mijn eerste Darshan ('knuffel' ) van Amma ontvangen. Het is een stevige omhelzing, een krachtige kus op je wang en wat lieve woorden. Daarna krijg je van haar prasad (wat heilig as in een zakje en een snoepje) In eerste instantie kon ik niet goed horen wat ze tegen mij murmelde, maar het leek iets weg te hebben van my little, my little, my little, my little, my little.

De dag daarna was er een zonsverduistering. Amma adviseerde ons om tijdens de zonsverduistering binnen te blijven en onze meditatie en yoga oefeningen te doen, te bidden en te vasten. En dat alles van 11:00 t/m 15:30! Na mijn seva zag ik inderdaad iedereen naar binnen rennen alsof de wereld zou vergaan. Echt super gek. Uiteidnelijk ben ik toch maar naar het strand gegaan. Ik zag het echt niet zitten om zolang binnen te zitten. Gelukkig zaten er nog een aantal andere mensen op het strand.

Ik heb net een tweedaagse meditatiecursus achter de rug. Dat was interessant maar wel vermoeiend. De houding is erg ongemakkelijk omdat ik het niet gewend ben. Binnen een paar minuten beginnen mijn benen al te slapen en dwalen mijn gedachten af naar de pijntjes die ik voel door de benauwde positie waarin ik me op dat moment begeef.

Een aantal dagen geleden hadden we hoog bezoek in de ashram. Een hele belangrijke swami, zijn naam is Kanchi Kamakoti Seer Jayendra Saraswathi, kwam op bezoek en hield een toespraak. In India wordt hij ook wel gezien als 'de paus'.

Amma gaat de komende twee dagen haar tour hervatten en zal dan weer terugkeren naar de ashram. Ik heb ontzettend veel geluk dat ze tijdens mijn verblijf bijna alle dagen in de ashram is. Inmiddels heb ik meerdere Darshans ('knuffels' ) ontvangen.

Nog even kort wat over de mensen in de ashram. Wat mij erg boeit is het volgende: Wat zet mensen ertoe om hun 'gewone leven' op te geven, alle familiebanden te verbreken en te leven in de ashram volgens de regels van hun leermeester?
De meeste mensen die hier rondlopen zijn erg vriendelijk, misschien wel te vriendelijk Waardoor het in het begin erg overdreven, soms zelfs gemaakt, over. Daarnaast lopen er mensen rond die, om het maar even onaardig uit te drukken, geestelijk ziek zijn of nog erger echt compleet gestoord zijn. Mensen die ontzettend veel aandacht op eisen. Mensen die alleen maar lopen te klagen. Mensen die heel erg egoistisch zijn, die hebben kennelijk nog niets begrepen van Amma's boodachap. En mensen die elke aryuvedische arts afgaan, en zich suf eten aan aryuvedische goedjes, medicijnen en andere onzin in de hoop zich beter te voelen.
Daarnaast verblijven er veel mensen in de ashram die in het dagelijks leven healer, astroloog, yogaleraar enz. zijn. Ik neem sommige dingen maar met een korreltje zout. Desalniettemin heb ik al veel interessante, aardige, opgewekte mensen ontmoet. Al met al is het leven in de ashram een avontuur opzich zelf. Ik geniet met volle teugen! Er zijn al meerdere mensen naar mij toegekomen om te zeggen dat ik zo ontzettend straal. Ik heb zelf geen idee want ik heb geen spiegel op mijn kamer, maar als ik andere mensen daarmee gelukkig maak... prima!


Liefs Babette