De eerste dagen in India

Dag lieve mensen,
Eindelijk een berichtje van mij.
De eerste dagen in India zijn echt voorbij gevlogen!
Stijf van de zenuwen en met tranen in mijn ogen heb ik op 5 januari afscheid genomen op schiphol.
Na de douanne de laatste traantjes weggepinkt, laat India maar komen!
Daar ontmoette ik een Nederlands meisje, Eva, die drie weken met een ander meisje, Libby, door India gaat reizen. Super leuk om meteen al contact te leggen.
Op het vliegveld van Delhi hebben we op Libby gewacht en met z'n drieen zwaarbepakt snel in een prepaid taxi gestapt die ons naar een backpackers-hotel bracht. Onderweg hebben we direct al de cultuurshock ervaren. Eigenlijk is het met geen woorden te beschrijven. De lucht is een aromatisch mengsel van paan (een goedje waar de locals de hele dag door op kauwen en vervolgens op de grond spugen, waardoor de straten bezaaid zijn met rode vieze klodders die ook nog eens heel erg stinken), urine, smog, voedsel en andere ranzigheid.
Nadat we ingecheckd hadden gingen we opzoek naar een ATM om geld te pinnen. Na nog geen 10 meter lopen kwam ik al een meisje, maaike, tegen die ik kende uit Nijmegen. Echt zo ontzettend toevallig!
De dag daarop gingen we opzoek naar een winkel waar we een simkaart konden kopen en we wilden onze tickets gaan boeken om zo snel mogelijk de hectiek van Delhi achter ons te laten. Onderweg werden we aangesproken door een "Engelse student" die ons wel even zou helpen. Hij bracht ons naar een een of ander vage tourist office, waar ze ons van alles wilden aansmeren voor veel te veel geld. De "student" wist wel een ander office maar we zijn niet in zijn scam getrapt.
Daarna zijn we met een riksja naar de Nederlandse ambassade gegaan om Bob Hiensch gedag te zeggen, maar hij was er helaas niet.
Toen maar weer opzoek naar een simkaart. Uiteindelijk werden aangesproken door drie Indiase "upperclass" jongens (Yasir, Omar en johnny). Zij hebben ons geholpen met de simkaart. We hebben met hen gegeten, waarna ze ons uitnodigde om te gaan stappen in Delhi. We zijn na wat wikken en wegen toch in hun auto gestapt, omdat ze wel betrouwbaar overkwamen. Het was een super leuke avond en ze hebben ons weer veilig bij het hotel afgezet.

Na vier uurtjes slapen weer vroeg uit de veren. Ik wilde graag zo snel mogelijk een ticket boeken naar het zuiden, waar ik joost zou ontmoeten.
De jongens zouden mij helpen met een vliegticket, maar uiteindelijk had ik die veel beter zelf via internet kunnen regelen. Ze brachten ons naar een tourist office van een vriend. Daar hebben we serieus twee uur zitten wachten tot alles geregeld was. Mijn geduld werd dus aardig op de proef gesteld! Die vent heeft uiteindelijk dezelfde website gebruikt, die ik ook van plan was te gaan gebruiken. Echt super frusterend! We werden daarna uitgenodigd voor een lunch in zijn office, maar achteraf bleek toch dat ook hij ons allerlei trips wilde aansmeren.
Gisteren heb ik afscheid genomen van Libby en Eva. Zij gaan met de jongens naar Kasjmir. Ik heb de halve dag op het vliegveld zitten wachten omdat het vliegtuig meer dan drie uur vertraging had vanwege de mist. In het vliegtuig ontmoette ik een Duits meisje. Met haar en haar vriend heb ik een prepaid taxi gedeeld. Echt super fijn wat het was al pikke donker toen ik aan kwam. Joost had ondertussen al een heel schattig guesthouse geregeld. Eindelijk kon ik bijkomen en ontspannen na al die hectiek!
Vandaag hebben we twee scooters gehuurd om een beetje sightseeing te doen. (jaja Babette op een scooter dat was hillarisch!) Morgen reizen we door naar Varkala dat ligt ten zuiden van cochin. Daar zullen we waarschijnlijk Engelse vrienden ontmoeten van Joost.

Dat was de update voor nu.
Heel veel liefs,
Babette