Van de Bodhi tree naar de heilige ganges
Door: Babette
Blijf op de hoogte en volg Babette
19 Februari 2010 | India, Vāranāsi
De eerste dag in Bodgaya moest ik echt even acclimatiseren. Bihar is zo ontzettend arm, wat een verschil met kerala! De straten zijn ontzettend smerig en de lucht is verschikkelijk vervuild. Al de monniken lopen daarom met een mondneusmasker.
Bij toeval was Lara, een Duits meisje die ik in de ashram had ontmoet, ook in Bodgaya.
Lara had een Duiste jongen leren kennen, die twee maanden geleden is gestart met het oprichten van "A bowl of compassion". Het is een plek waar ze eten aanbieden aan de meest arme dorpsbewoners. Daarnaast is er ook een kleine basisschool opgericht, waar op dit moment zo'n zestig kinderen les krijgen.
(www.bowlofcompassion.de)
Echt ontzettend interessant om te zien! Ik wilde graag iets voor hen betekenen. De vclgende dag heb ik zestig tandenborstels gekocht en een aantal grote tubes tandpasta. De kinderen waren nog nooit bij een tandarts geweest. Eerst heb ik de gebitjes gecontroleerd, met een beetje improvisatie, want ik heb geen instrumentarium meegenomen. De meeste kinderen bleken meerdere gaatjes te hebben. Daarna heb ik de kinderen in kleine groepjes poetsles gegeven. Ze vonden het prachtig! Ik vroeg de leraar of ze de tandpasta ergens in uit konden spugen, maar in India is het gebruikelijk om gewoon op de grond te spugen. Aan het eind van de les was de grond helemaal besmeurd met grote klodders tandpasta. De kindertjes hebben nu allemaal hun eigen tandenborstel. Dezelfde dag zijn er houdertjes gemaakt van bamboe, waar ze de tandborstels op school in kunnen bewaren. Ik heb nog een instructie met wat afbeeldingen gemaakt, deze zullen ze inlijsten en ophangen in de klas. Ik heb echt onztettend genoten van de schattige kindertjes!
De rest van de tijd in Bodgaya ben ik me gaan verdiepen in het boeddisme. Bodgaya is namelijk een boeddistisch centrum bij uitstek. De Boeddha kreeg hier na zeven weken meditatie een goddelijke ingeving onder de heilige vijgenboom (the Bodhi tree). Bodgaya trekt duizenden boeddhistische monniken en pelgrims vanuit de hele wereld. Ze hebben allemaal hun eigen klooster. Na mijn eerste nacht in bodgaya heb ik een klooster gevonden waar ik de rest van de dagen kon overnachten. Echt reuze fascinerend! Maar niets ging boven de Mahabodhi tempel waar de bodhi tree staat. Alle monniken, pelgrims en toeristen komen hier om te mediteren onder 'de boom'. Zodra er een plaatje van 'de boom' valt, begint iedereen als een gek er op af te rennen, zelfs de monniken die daarvoor in een diepe staat van rust verkeerden!
Na Bodgaya reisde ik verder naar Varanasi. Op het station ontmoette ik een Iersche jongen. De afgelopen dagen hebben we samen opgetrokken in Varanasi. Varanasi is echt waanzinnig! Het ligt aan de heilige rivier de Ganges. De stad heeft me echt ontroert. Leven, dood en spiritualiteit zijn in alle hoeken van de stad te bespeuren.
Hindoe's komen naar de Ganges om te sterven. De diepste wens van een hindoe is dat zijn ziel tijdens zijn crematie naar de hemel opstijgt.
Alles speelt zich af Langs de oever van de Ganges (rondom de Ghats)
's Ochtends kan je het wasritueel aanschouwen. Mensen gaan vijf keer kopje onder in het heilige water, waarna ze een grote slok van het water nemen. Ik vraag me echt af hoe ze dat overleven, want in het water wemelt het er van de ziektekiemen.
Daarna gaan ze zich uitgebreid wassen en wassen ze hun kleren in de Ganges. 's Avonds zijn er Puja's (offeringen) op het water.
Vandaag zijn we vroeg opgestaan voor een boottocht langs de Ghats tijdens zonsopgang. Vanmiddag gaan we naar een bollywood film.
Hoe is het in Nederland?
Heel veel liefs
Bij toeval was Lara, een Duits meisje die ik in de ashram had ontmoet, ook in Bodgaya.
Lara had een Duiste jongen leren kennen, die twee maanden geleden is gestart met het oprichten van "A bowl of compassion". Het is een plek waar ze eten aanbieden aan de meest arme dorpsbewoners. Daarnaast is er ook een kleine basisschool opgericht, waar op dit moment zo'n zestig kinderen les krijgen.
(www.bowlofcompassion.de)
Echt ontzettend interessant om te zien! Ik wilde graag iets voor hen betekenen. De vclgende dag heb ik zestig tandenborstels gekocht en een aantal grote tubes tandpasta. De kinderen waren nog nooit bij een tandarts geweest. Eerst heb ik de gebitjes gecontroleerd, met een beetje improvisatie, want ik heb geen instrumentarium meegenomen. De meeste kinderen bleken meerdere gaatjes te hebben. Daarna heb ik de kinderen in kleine groepjes poetsles gegeven. Ze vonden het prachtig! Ik vroeg de leraar of ze de tandpasta ergens in uit konden spugen, maar in India is het gebruikelijk om gewoon op de grond te spugen. Aan het eind van de les was de grond helemaal besmeurd met grote klodders tandpasta. De kindertjes hebben nu allemaal hun eigen tandenborstel. Dezelfde dag zijn er houdertjes gemaakt van bamboe, waar ze de tandborstels op school in kunnen bewaren. Ik heb nog een instructie met wat afbeeldingen gemaakt, deze zullen ze inlijsten en ophangen in de klas. Ik heb echt onztettend genoten van de schattige kindertjes!
De rest van de tijd in Bodgaya ben ik me gaan verdiepen in het boeddisme. Bodgaya is namelijk een boeddistisch centrum bij uitstek. De Boeddha kreeg hier na zeven weken meditatie een goddelijke ingeving onder de heilige vijgenboom (the Bodhi tree). Bodgaya trekt duizenden boeddhistische monniken en pelgrims vanuit de hele wereld. Ze hebben allemaal hun eigen klooster. Na mijn eerste nacht in bodgaya heb ik een klooster gevonden waar ik de rest van de dagen kon overnachten. Echt reuze fascinerend! Maar niets ging boven de Mahabodhi tempel waar de bodhi tree staat. Alle monniken, pelgrims en toeristen komen hier om te mediteren onder 'de boom'. Zodra er een plaatje van 'de boom' valt, begint iedereen als een gek er op af te rennen, zelfs de monniken die daarvoor in een diepe staat van rust verkeerden!
Na Bodgaya reisde ik verder naar Varanasi. Op het station ontmoette ik een Iersche jongen. De afgelopen dagen hebben we samen opgetrokken in Varanasi. Varanasi is echt waanzinnig! Het ligt aan de heilige rivier de Ganges. De stad heeft me echt ontroert. Leven, dood en spiritualiteit zijn in alle hoeken van de stad te bespeuren.
Hindoe's komen naar de Ganges om te sterven. De diepste wens van een hindoe is dat zijn ziel tijdens zijn crematie naar de hemel opstijgt.
Alles speelt zich af Langs de oever van de Ganges (rondom de Ghats)
's Ochtends kan je het wasritueel aanschouwen. Mensen gaan vijf keer kopje onder in het heilige water, waarna ze een grote slok van het water nemen. Ik vraag me echt af hoe ze dat overleven, want in het water wemelt het er van de ziektekiemen.
Daarna gaan ze zich uitgebreid wassen en wassen ze hun kleren in de Ganges. 's Avonds zijn er Puja's (offeringen) op het water.
Vandaag zijn we vroeg opgestaan voor een boottocht langs de Ghats tijdens zonsopgang. Vanmiddag gaan we naar een bollywood film.
Hoe is het in Nederland?
Heel veel liefs
-
19 Februari 2010 - 07:19
Cinny:
Ha Babette,
wat een mooie verhalen weer, en zo herkenbaar!
Ik ben destijds ook bij de Bodhi tree en in Varanasi geweest! Vanaf ons bootje konden we een crematie aanschouwen. Bizar om te zien hoe de mensen daar leven he?!
In Nederland is alles goed, nog steeds valt er sneeuw, dus genoet maar van de temperaturen daar!
Ik geniet van je avonturen, het neemt me weer een beetje terug mee in de tijd. X -
19 Februari 2010 - 08:52
Jolanda Nijland:
Wat een super leuke verhalen. Geniet er enorm van. Hier in Ned. is eindelijk de sneeuw weg maar het regent nu. Verder hier alles goed en op het werk gewoon zoals altijd. Veel Liefs en blijf maar lekker veel schrijven. Geweldig wat je allemaal doet!!
Jolanda. (van Klimmendaal) -
19 Februari 2010 - 09:42
Wieteke:
Wat een andere wereld toch. Zie je het al voor je dat we hier in Utrecht 's ochtend de gracht in springen voor een wasritueel? (waarschijnlijk wel net zo vies water)
Hier volgt iedereen met spanning de Olympische Winterspelen. Inmiddels 1 x goud, 1 x zilver en 1 x brons veroverd. Verder staat het kabinet op vallen. CDA wil de missie in Uruzgan verlengen en PvdA is vel tegen. Oh en het is net carnaval geweest. Heb ik even shokking news: Sinterklaas is nog gewoon in het land. Heus waar! Ik heb hem zelf gezien. Staf in de ene hand en in de andere een biertje! :)
Hoe was de Bollywood film? 't Had vast een happy end! Ben benieuwd of je nog wat Indiase dancemoves oppikt!
Liefs Wiet -
19 Februari 2010 - 11:39
Margit:
Hi Babette, Wat een mooi verhaal weer en wat een mooi project zijn ze gestart in Bodgaya, heb net de site gelezen en vr 5 euro kun je n kind vr een maand lang te eten geven, ga ik meteen doen!!
Wat leuk ook dat je de kinderen tandeborstels hebt gegeven en met jou poetslessen komt dat helemaal goed!
Hoop dat je dat straks ook weer op Klimmendaal gaat doen want we missen je wel hoor!!
Ik blijf je volgen meis!
Lfs Margit -
19 Februari 2010 - 12:55
Guido:
Hee Babette,
wat een mooi verhaal weer, en 60 tandenborstels!?! Ik ken winkels waar ze die niet zomaar hebben staan!!! Lijkt me een hele ervaring om de mensen van zo dichtbij een beetje te kunnen helpen... helemaal kinderen!
In de US gaat alles gewoon hetzelfde... sneeuw is inmiddels weg (gelukkig) maar het blijft koud!
Ik kijk uit naar je volgende verhaal!
X -
19 Februari 2010 - 17:35
Marloes:
Wauw wat een verhaal weer en wat super dat je wat voor de kinderen kon betekenen!
Hier gaat alles goed! Heb een 9 voor mn toets gehaald en ben nu dus startbekwaam om met de officiele opleiding te beginnen (in april). En ik zit sinds vorige week helemaal in mn nieuwe huisje! Helemaal super!
Lief nichtje, lekker genieten daar! Op naar de volgende avonturen:)
Liefs -
19 Februari 2010 - 18:27
Annie:
Ha Babette,
Toch nog een beetje je vak uitoefenen, je kon het niet laten.....Maar ik vind het helemaal super dat je dat gedaan hebt. Je moet maar zo denken alle kleine beetjes helpen.
Vanmiddag afscheid genomen van Alex,(was zijn laatste werkdag bij ons). Hij had heerlijke appeltaart gebakken.
Ik ben druk aan het inpakken, ga morgen skiën. Iets ander temperatuurtje haha.
Het wordt nl koud! Ik blijf je volgen. Blijf genieten.....liefs Annie -
19 Februari 2010 - 19:10
Mirjam:
Hoi Babette,
Leuk om zo je reis van een afstandje mee te lezen.
Fijn te zien dat je het goed naar je zin hebt!
Groetjes Mirjam en Andres -
19 Februari 2010 - 19:32
Sophia:
He Babette,
Vindt t altijd weer leuk, als er weer n verhaal van je komt via de mail. Ik ga er dan even helemaal voor zitten...
Wat leuk dat je de arme kinderen wat hebt kunnen bijdragen... Dat moet 'n hele beleving zijn geweest...
Hier in Nederland gaat 't goed...Beetje snotterig, maar ja wat wil je met dat weer hier...Het bevalt me goed op me nieuwe werk..
En ben tante geworden van een tweeling....
Geniet nog van alle avonturen!!
xxx Sophia -
19 Februari 2010 - 22:22
Annet.:
Dag lieve nicht.
Wat leuk om weer wat van je te lezen!
Ik heb het hier uit gebreid voor gelezen aan m'n ouders.;)
Wat mooi dat je wat voor die kindjes kon doen, super!
Hier in Meppel alles goed, inmiddels ben ik op stage(in Zwolle) 4 dagen per week, ik moet nog 7 weken, erg naar me zin!
Geniet nog maar lekker van alle mooie momenten want voor je het weer weet, zit je weer in het koude kikkerlandje.
Dikke knuffel. -
20 Februari 2010 - 04:56
Lisa:
Hee Babet!
Wat leuk dit te lezen! Ik vertrek zo naar mumbai en heb een vliegticket naar udaipur geboekt voor na mijn vipassana. Ik kom aan op 7 maart aan het eind van de middag in udaipur. Misschien ontmoeten we elkaar dan opnieuw!
Kus! -
20 Februari 2010 - 09:00
Mireille:
Jeetje Babette, wat ontzettend lief van je die tandenborstels en poetsles! Zal vast enorm veel voldoening hebben gegeven! En wat een mooie foto's!!!
Hier nog steeds sneeuw!
Liefs Mireille. -
20 Februari 2010 - 12:29
Eveline:
O, meisje toch dat je je tandheelkundig geloof nu ook nog daar mag verkondigen, daar kan geen Boedisme of Hindoeisme tegenop jij gelooft er helemaal in! Prachtige foto's zodat we er nu ook nog beeld bij hebben, hoeveel nachtjes nog?? We missen je, liefs Eveline -
20 Februari 2010 - 18:28
Petra:
Lieve babette,
wat een geweldig verhaal weer en die foto's, GEWELDIG! Gaaf ook dat je je vak op die manier kan toepassen. Toch kom ik liever bij jou dan bij de tandarts op straat. Maar fascinerend is het wel.
Liefs (collega) Petra -
21 Februari 2010 - 10:40
Hanneliek:
Wat fantastisch allemaal.
Hoe vond je de boottrip? Je moet het eigenlijk ook aan het einde van de dag een keer doen bij zonsondergang. Geeft een heel leuk beeld met alle kaarsjes op het water en iets verder kustlijn is een heel optreden. Of gewoon lekker aan de overkant op de 'zandbank' zitten.
Ik vond dit de meest bijzondere plek in India.
Geniet en ik kijk uit naar het volgende verslag!
Liefs hanneliek -
21 Februari 2010 - 13:01
Liesbeth:
Lieve Babs,
Met kippevel je verhaal gelezen over de poetsles, zo lief van je. Je aanwezigheid daar zal niet snel vergeten worden.
Jou treinreis verhaal had ik gemist, maar net even ingehaald, Tjonge Babs ik stress al als ik niet weet welke trein ik naar Almere moet pakkken, zie je het al voor je, verdwaald in india nou huilend zal ik me paps opbellen of ie me niet kan komen ophalen.
Nou moppie geniet nog lekker van je avontuur, en geen slok water nemen van het heilige water!!! We bewaren wel wat voor je uit de heilige utrechtse gracht.
tot snel
xx liesbeth -
21 Februari 2010 - 21:49
Joop En Frouk:
Inmiddels al weer een week terug uit de USA.Hebben het heel fijn gehad bij Richard!Wat een wereld van verschil wij op de cruise waar het je aan niets ontbreekt en jij tussen al die arme mensen die het met heel wat minder moeten doen.Wat een bijzondere verhalen!Zo te zien geniet je nog steeds met volle teugen van alles wat er op je pad komt.Wat gaat de tijd toch vlug.Richard komt eind maart al weer terug en jij een maand later, moeten dan maar gauw weer iets afspreken.Vandaag is Sophie even langs geweest had nogal last van haar rug!Bij deze ook hele lieve groetjes van Oma,ze vindt het erg jammer dat ze zelf niet kan reageren.Lieve Babette geniet van alles en kijken uit naar je volgende verslag! -
22 Februari 2010 - 13:36
10é:
Lieve Babsies,
Daar zat ik nu op te wachten, mooie plaatjes uit India. En nu maar hopen dat ze blijven poetsen!! Ik denk dat ze je wel blijven herinneren, maar ja als je geen geld hebt zijn er toch belangrijker zaken dan een borstel en tandpasta. We zaten op Texel het weekend en zijn met een sneeuwstormp naar de boot gegaan. Maar nu hebben ze beloofd dat het over is met de winter.
Die man op je foto's is zeker een gediplomeerd tandprotheticus. De Nederlandse inspectie zal dit niet goedkeuren, maar daar zijn ze waarschijnlijk al blij met iets wat in de mond kan.
Je ziet er trouwens zelf perfect uit, goed om even rust te nemen na de treinreis. Veel plezier verder daar de laatste 2 maanden. Carla en Papsies -
24 Februari 2010 - 11:44
Waldemar:
Ik ben net terug uit parijs en zit tijdens de lunch jouw verslag te lezen, wat heb je toch een veschillen in deze wereld. Fantastisch dat je die kinderen hebt kunnen helpen. Ik vroeg mij af of je de tandarts van de foto's ook een borstel en tandpasta hebt gegeven.
het ga je goed gr Waldemar -
04 Maart 2010 - 08:52
Stoffel En Agnes:
Hllo Babette,
We lopen hier een verslag achter.....komt gewoon, omdat we van Arjan horen, hoe het je in India vergaat....maar vanmorgen toch even nieuwsgierig geworden, hoe jij het ""ons en anderen vertelt"". Nu hebben we de verhalen uit de eerste hand....! Wat leuk, die 60 tandenborstels, en de foto's van de kindertjes daar.! Met jou er zo tussen...je straalt gewoon!! Ik ga snel je volgende verslag nu lezen, liefs vanuit Strijen, S. en A.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
